✅ این علامت در سال ۱۷۰۶ توسط یک نویسنده گمنام انگلیسی به نام ویلیام جونز (william jones) در کتابش با عنوان "مقدمهای نو بر ریاضیات "معرفی شد.
جونز در این کتاب که برای مبتدیان نوشته شده بود نسبت محیط دایره به قطر آن را تا صد رقم اعشار کاملا به درستی محاسبه کرد. π تا قبل از آن که توسط اویلر در کتاب مشهور "مقدمهای در تحلیل بی نهایت "به سال ۱۷۴۸ به کار رود به طور قطعی برای این نسبت به خدمت گرفته نشد.
البته شکی نیست که انتخاب نماد π به این دلیل بود که این حرف از اولین حرف کلمه یونانی به معنای "محیط" است.
(کتاب تاریخ و فلسفه ریاضیات - دکتر آملی و بیژن زاده - دانشگاه پیام نور)
تدریس خصوصی ریاضی در مشهد...برچسب : نویسنده : mashhadmathematicso بازدید : 323